​ΑΓΙΑ ΕΥΔΟΚΙΑ
Η ΑΘΗΝΑΙΑ

Ημερομηνία πανηγύρεως 13 Αυγούστου. 

ΒΙΟΓΡΑΦΙΑ

ο Θεοδόσιος ο Β'

Η Αγία Ευδοκία γεννήθηκε το έτος 401 μ.Χ. στην Αθήνα και ήταν αρχικά εθνική στο θρήσκευμα, ονομαζομένη Αθηναΐς. Υπήρξε κάτοχος ιδιαίτερα αξιόλογης μόρφωσης, όντας κόρη του ξακουστού φιλοσόφου Λεοντίου. Μετά τον θάνατο του πατέρα της, μετέβη στην Κωνσταντινούπολη προκειμένου να διεκδικήσει τα κληρονομικά της δικαιώματα. Κατά την εκεί παραμονή της, ζήτησε την συνδρομή της αυγούστας Πουλχερίας, η οποία επιτρόπευε τότε τον αδελφό της Θεοδόσιο τον Β´ και αναζητούσε την κατάλληλη σύζυγο για τον μέλλοντα αυτοκράτορα. Η Πουλχερία, εκτιμώντας την ομορφιά, την μόρφωση και τα σπάνια χαρίσματά της Αθηναΐδος, έκρινε ότι μπορεί να αποτελέσει την ιδανική σύζυγο για τον αδελφό της. Πράγματι η Αθηναΐδα, αφού βαπτίστηκε, μετενομάστη σε Ευδοκία και εν συνεχεία παντρεύτηκε τον αυτοκράτορα Θεοδόσιο τον Β΄ (401-450 μ.Χ.), αποκτώντας μία κόρη την Ευδοξία. Η σεμνή Ευδοκία, δεν συμπεριφέρθηκε ποτέ σαν μια τυπική αυτοκράτειρα, αλλά αντίθετα αναζητούσε καθημερινά να ελκύσει την Χάρη του Θεού στη ζωή της. Η Αγία συνετέλεσε σημαντικά στην διάδοση και επικράτηση της ελληνικής παιδείας στην αχανή τότε Βυζαντινή αυτοκρατορία και στην ανέγερση έντεκα ναών στην γενέτειράς της Αθήνα. Στην νέα αυτοκράτειρα φέρεται να οφείλεται η ίδρυση του πρώτου πανεπιστημίου της αυτοκρατορίας το έτος 425 μ.Χ., του αποκαλουμένου  Πανδιδακτηρίου Κωνσταντινου-πόλεως. Ο δυναμικός όμως χαρακτήρας τόσο της Ευδοκίας όσο και της Πουλχερίας ήταν η αιτία, που οι δύο γυναίκες ήρθαν σε σύγκρουση, με αποτέλεσμα η Πουλχερία να ενορχηστρώσει την απομάκρυνση της Αγίας από την αυτοκρατορική αυλή με αθέμιτα μέσα. 

---

Βυζαντινό νόμισμα, που απεικονίζει την Αιλία Ευδοκία.

Έτσι, η Αγία κατασυκοφαντήθηκε για την σύναψη εξωσυζυγικών σχέσεων με έναν αξιωματούχο του παλατιού, με αποτέλεσμα να εξαναγκαστεί να εγκαταλείψει ησύχως την Κωνσταντινούπολη με προορισμό την Ιερουσαλήμ. Δυστυχώς, κατά την εκεί παραμονή της παρασύρθηκε προσωρινά από την αίρεση των μονοφυσιτών, αλλά επεστράφη στην οδό της Αληθείας τη παρεμβάσει του Μεγάλου Ευθυμίου και του Αγίου Συμεών του Στυλίτου. Στους Αγίους Τόπους διέμεινε δεκαεπτά συναπτά έτη, επιδιδόμενη μετά ζήλου στην προσευχή, στην ανέγερση ναών, μονών, κοινωφελών ιδρυμάτων, όπως και στην μελέτη -  συγγραφή βιβλίων. Εκοιμήθη ειρηνικά «εν πάση ευσεβεία και σεμνότητι» το έτος  460 μ.Χ.. ​

---

​ΒΙΒΛΙΟΓΡΑΦΙΑ

Γρηγορόβιος Φερδινάνδος, Αθηναΐς, 2001,Εκδόσεις Εκάτη, ISBN 9789607437778,
 
Κυρίλλου Σκυθοπολίτου, Βίος και πολιτεία του οσίου πατρός ημών Ευθυμίου του Μεγάλου, Άνθη της ερήμου 3, Εκδόσεις «Ζύμη», σ. 87-91

Άγιοι Αθηνών