​ΑΓΙΟΣ ΙΩΑΝΝΗΣ ΤΟΥ ΣΙΝΑ​

Η μνήμη του τιμάται μεθ' όλων των Σιναϊτών Αγίων την Τετάρτη της Διακαινισήμου.​


​​​

ΓΕΝΙΚΑ ΣΤΟΙΧΕΙΑ

 Για τον βίο του Οσίου Ιωάννου του Αθηναίου, που έζησε τον 11 αιώνα μ.Χ. δεν υπάρχουν πολλές διεσωθείσες πληροφορίες. Μόνασε για πενήντα τρία έτη στην Μονή της Αγίας Αικατερίνης του Σινά, με τα τελευταία είκοσι εξ αυτών να χρηματίζει αρχιεπίσκοπος και ηγούμενος του μοναστηριού. Όμως κατά την δεύτερη επιδρομή των Αράβων εναντίον του Θεοβάδιστου Όρους, βρήκε μαρτυρικό θάνατο το 1091 μ.Χ..

Γράφει συγκεκριμένα ο Νεκτάριος Ιεροσολύμων τον 17ο αιώνα μ.Χ.:
​"Ήτον δε τότε Αρχιεπίσκοπος του Μοναστηριού ένας ενάρετος και Άγιος άνθρωπος, Αθηναίος το γένος, ούτος βλέπων τα ίδια πρόβατα τιμωρούμενα και αδίκως πάσχοντα, εμιμήθη την φωνή του Αρχιποιμένος και Διδασκάλου του Χριστού. Ήλθε λοιπόν ακάλεστος και εστάθη εις το μέσον τους, με θαρσαλαίαιν φωνή λέγοντας. Τι θέλε από τούτους όπου δεν ηξεύρουσι τίποτες; Εγώ είμαι Προεστώς ει τούτους όλους, κι αν έχει το Μοναστήριον θησαυρόν, εγώ τον ηξεύρω. Λοιπόν από εμέν γυρεύε τον και άφετε όλους τους άλλους. Έδραμον ως άγριοι λύκοι εις το κατά αλήθειαν πρόβατον του Χριστού και δη λαβόντες αυτόν, τον έδησαν από τους πόδας με σχοινία, και τον έσυραν τριγύρου μέσα από το μοναστήριον, λακτίζοντες ομού και ανηλεώς δέροντες αυτόν (…) και μετά τρεις ημέρας ετελείωσε τον καλόν αυτού αγώνα της αθλήσεως και της ασκήσεως, κοιμηθείς και αναπαυσάμενος εν Κυρίω. Γέγονε δε το τέλος της αθλήσεως αυτού κατά την δωδεκάτην του Φεβρουαρίου μηνός".

​

Ἀπολυτίκιον.
Ἦχος πλ α’.  Τον συνάναρχο λόγο.

Αρετών αναβάντα σαφώς την κλίμακα εν τω Σινά ενασκήσει συντόνω και αθλητών στέφος πάγχρυσον λαβόντα ύμνοις στέψωμεν, γόνον λαμπρόν των Αθηνών, εκβόωντες μυστικώς, θειότατε Ιωάννη, πέμψαι ημίν ουρανόθεν Χρίστον δύσωπει θείον έλεος. ​

Άγιοι Αθηνών