ΟΣΙΟΣ ΜΑΡΤΙΝΙΑΝΟΣ
Ημερομηνία πανηγύρεως 13 Φεβρουαρίου.
ΓΕΝΙΚΑ ΣΤΟΙΧΕΙΑ
Ο Άγιος Μαρτινιανός καταγόταν από την Καισάρεια της Παλαιστίνης και έζησε τον 5ο αιώνα μ.Χ.. Από μικρός ποθούσε τον ησυχαστικό βίο με αποτέλεσμα κατά την ενηλικίωσή του να αποσυρθεί στο όρος της Κιβωτού. Μετά από 25 έτη λόγω ενός πειρασμού, αποφάσισε να πάει σε ένα ξερονήσι να εγκατασταθεί για δέκα χρόνια απομονωμένος, ζώντας με ελάχιστη τροφή που του προμήθευε ένας ναύκληρος. Εγκαταλείποντας το ξερονήσι άρχισε να διαβαίνει ασταμάτητα σε διάφορες χώρες και πόλεις παρακινώντας τον εαυτό του σε αυτήν ιδιότυπη άσκηση λέγοντας «Φεύγε Μαρτινιανέ, μη σε προφθάσει πειρασμός». Κατά αυτόν τον τρόπο έφτασε στην Αθήνα, όπου εξεδήμησε προς τον Κύριο, αξιωθείς ενδόξου ταφής από τον τοπικό επίσκοπο και τον πιστό λαό της Αθήνας.
ΠΛΗΡΗΣ ΒΙΟΓΡΑΦΙΑ
Ο Άγιος Μαρτινιανός γεννήθηκε στην Καισάρεια της Παλαιστίνης περί τις αρχές του 5ου αιώνος μ.Χ.. Από μικρός ποθούσε την ασκητική ζωή, με αποτέλεσμα με την ενηλικίωση του να αποσυρθεί από τον κόσμο. Διάλεξε ως ασκητήριό του ένα κοντινό όρος, την Κιβωτό. Αγωνιζόμενος καθημερινά με προσευχή, μελέτη, αγρυπνία και νηστεία, έφθασε σε ύψη αρετής, με τους κατοίκους των γύρω περιοχών να συναθροίζονται γύρω του προκειμένου να βρουν πνευματική παράκληση.
Έπειτα από εικοσιπέντε συναπτά έτη ασκήσεως, μια πόρνη γυναίκα, εμφανιζόμενη αρχικά ως ζητιάνα, προσπάθησε με ύπουλο τρόπο να παρασύρει τον Μαρτινιανό σε ακόλαστες πράξεις. Ο Άγιος προκειμένου να αποφύγει την αμαρτία, ευθύς άναψε μια φωτιά και ρίχθηκε ολόκληρος μέσα σε αυτήν, προτιμώντας το αισθητό πυρ από το πυρ της ηδονής και της κολάσεως. Η γυναίκα συγκλονιζόμενη από την ενέργεια του Αγίου, ήλθε εις εαυτήν μετανοώντας βαθιά, ακολούθησε τον μοναχικό βίο, τελειώνοντας οσιακά την ζωή της σε ένα μοναστήρι της Βηθλεέμ.
Μετά την πάροδο επτά μηνών και την επούλωση των εγκαυμάτων, ο όσιος θεώρησε δέον να βρει νέο ασκητήριο, προκειμένου να αποφύγει κάθε ανθρώπινο πειρασμό. Διάλεξε για αυτόν τον λόγο ένα απόμακρο ξερονήσι (ύφαλλο), όπου επιβίωνε εν μέσω σκληρότατων συνθηκών από υποτυπώδη τροφή που τον προμήθευε από καιρού εις καιρόν ένας ναύκληρος. Μετά από δέκα χρόνια σκληρής ασκήσεως, εμφανίστηκε στο ξερονήσι μια νεαρή ναυαγός. Ευθύς ο Μαρτινιανός αποφάσισε να εγκαταλείψει και αυτό το ασκητήριο για να αποφύγει μελλοντικούς πειρασμούς, κρίνοντας ότι δεν είναι δυνατόν «να υπάρξει συμφωνία χορταριού και φωτιάς» . Η νεαρή (ονομαζόμενη Φωτεινή), αφού δέχθηκε την ευλογία του Αγίου αποφάσισε ακολουθώντας το παράδειγμα του, να μετατρέψει τον βράχο που ναυάγησε σε προσωπικό της ασκητήριο. Πράγματι, παρέμεινε εκεί για για έξι χρόνια, ασκούμενη σκληρά για την αγάπη του Χριστού μας, πριν παραδώσει την ψυχή της σε ηλικία μόλις 25 ετών.
Έπειτα από εικοσιπέντε συναπτά έτη ασκήσεως, μια πόρνη γυναίκα, εμφανιζόμενη αρχικά ως ζητιάνα, προσπάθησε με ύπουλο τρόπο να παρασύρει τον Μαρτινιανό σε ακόλαστες πράξεις. Ο Άγιος προκειμένου να αποφύγει την αμαρτία, ευθύς άναψε μια φωτιά και ρίχθηκε ολόκληρος μέσα σε αυτήν, προτιμώντας το αισθητό πυρ από το πυρ της ηδονής και της κολάσεως. Η γυναίκα συγκλονιζόμενη από την ενέργεια του Αγίου, ήλθε εις εαυτήν μετανοώντας βαθιά, ακολούθησε τον μοναχικό βίο, τελειώνοντας οσιακά την ζωή της σε ένα μοναστήρι της Βηθλεέμ.
Μετά την πάροδο επτά μηνών και την επούλωση των εγκαυμάτων, ο όσιος θεώρησε δέον να βρει νέο ασκητήριο, προκειμένου να αποφύγει κάθε ανθρώπινο πειρασμό. Διάλεξε για αυτόν τον λόγο ένα απόμακρο ξερονήσι (ύφαλλο), όπου επιβίωνε εν μέσω σκληρότατων συνθηκών από υποτυπώδη τροφή που τον προμήθευε από καιρού εις καιρόν ένας ναύκληρος. Μετά από δέκα χρόνια σκληρής ασκήσεως, εμφανίστηκε στο ξερονήσι μια νεαρή ναυαγός. Ευθύς ο Μαρτινιανός αποφάσισε να εγκαταλείψει και αυτό το ασκητήριο για να αποφύγει μελλοντικούς πειρασμούς, κρίνοντας ότι δεν είναι δυνατόν «να υπάρξει συμφωνία χορταριού και φωτιάς» . Η νεαρή (ονομαζόμενη Φωτεινή), αφού δέχθηκε την ευλογία του Αγίου αποφάσισε ακολουθώντας το παράδειγμα του, να μετατρέψει τον βράχο που ναυάγησε σε προσωπικό της ασκητήριο. Πράγματι, παρέμεινε εκεί για για έξι χρόνια, ασκούμενη σκληρά για την αγάπη του Χριστού μας, πριν παραδώσει την ψυχή της σε ηλικία μόλις 25 ετών.
|
Ο Άγιος αποχωριζόμενος την Φωτεινή, έκανε το σημείο του σταυρού και ρίχτηκε στην θάλασσα. Τότε δύο δελφίνια εμφανίστηκαν και τον μετέφεραν στην στεριά. Δοξάζοντας τον Θεό για το σημείο αυτό, ο άγιος αποφάσισε να ζήσει σαν ξένος, περιπλανώμενος από τόπου εις τόπον και ζώντας αποκλειστικά από ελεημοσύνες. Ο όσιος για ενδυναμώνει τον εαυτό του κατά το νέο είδος ασκήσεως που υπέβαλλε την σάρκα του με τη συνεχή οδοιπορία συνήθιζε να λέει «Φεύγε Μαρτινιανέ, μη σε προφθάσει πειρασμός». Μέσα σε διάστημα δύο ετών πέρασε από εκατόν εξήντα τέσσερις πόλεις, των οποίων τον πληθυσμό φρόντιζε να στερεώνει στην πίστη , πριν καταλήξει στην Αθήνα. Εκεί κοιμήθηκε ειρηνικά σε βαθύ γήρας, και ενταφιάστηκε εν μέσω τιμών και πομπής του τοπικού επισκόπου και του Αθηναϊκού λαού. Κατά αυτόν τον τρόπο Μαρτινιανός παρέδωσε την ψυχή του στον Κύριο για να λάβει τον στέφανο των μαρτύρων, διότι εθελούσια πέρασε δια πυρός και ύδατος (Ψαλμ.65, 12) και μακρών οδοιποριών για να κρατήσει την αγνεία του.
|
|
Ἀπολυτίκιον
Ἦχος δ’.
Τήν φλόγα τῶν πειρασμῶν, δακρύων τοῖς ὀχετοῖς, ἐναπέσβεσας Μακάριε, καί τῆς θαλάσσης τά κύματα, καί τῶν θηρῶν τά ὁρμήματα, χαλινώσας ἐκραύγαζες· Δεδοξασμένος εἶ Παντοδύναμε, πυρός καί ζάλης ὁ σώσας με.
Έτερο Απολυτίκιο
Ἦχος πλ. α’. Τον Συνάναρχο Λόγο.
Ἦχος πλ. α’. Τον Συνάναρχο Λόγο.
Εγκρατέίας ωράθης ακρότης, πάνσεπτε βλαστέ λαμπρέ Καισαρείας, σοφέ Μαρτινιανέ, και πυρσέ των Αθηνών φωτοειδέστατε, όθεν το ύψος των αρετών αναβάς ταις σαις αυγαις φωτίζεις την οικουμένη και δυσωπείς τον Δεσπότην ελεηθήναι τας ψυχάς ημών.
Κοντάκιον
Ἦχος β’. Τούς ἀσφαλεῖς.
Ἦχος β’. Τούς ἀσφαλεῖς.
Ὡς ἀσκητήν τῆς εὐσεβείας δόκιμον, καί ἀθλητήν τῇ προαιρέσει τίμιον, καί ἐρήμου καρτερόψυχον, πολίτην ἅμα καί συνίστορα, ἐν ὕμνοις ἐπαξίως εὐφημήσωμεν. Μαρτινιανόν τόν ἀεισέβαστον, αὐτός γάρ τόν ὄφιν κατεπάτησε.
|
Μπορείτε να κατεβάσετε την πλήρη ακολουθία του Οσίου Μαρτινιανού εδώ |
| ||
Λοιπές Αγιογραφίες Οσίου Μαρτινιανού.
Άγιοι Αθηνών
