ΜΕΤΑΒΥΖΑΝΤΙΝΗ ΕΠΟΧΗ -
ΤΟΥΡΚΟΚΡΑΤΙΑ

​Η πρώτη άλωση της Κωνσταντινουπόλεως το 1.204 μ.Χ. από τους Σταυροφόρους Δυτικούς, φέρνει τους Λατίνους στην Ρωμιοσύνη. Ακολουθούν διώξεις μετά βιαίων προσπαθειών εκλατινισμού του Χριστεπωνύμου πληρώματος της Εκκλησίας μας. Τους Φράγκους κατακτητές -με μια μικρή ανάσα ελευθερίας σε ορισμένες περιοχές-διαδέχονται οι αιμοβόροι Τούρκοι. Η μισαλλοδοξία και ο φανατισμός των Οθωμανών κατακτητών, τους οδηγούσε συχνά στην εξόντωση των Χριστιανών υποδούλων με μαρτυρικό θάνατο, εξαιτίας της αρνήσεώς των τελευταίων να αλλαξοπιστήσουν. Τους τέσσερις αυτούς κατά τα άλλα μαύρους αιώνες της Τουρκοκρατίας αναδείχθηκε ολόκληρη στρατιά νεομαρτύρων, που αποτελούν αναμφισβήτητα το καύχημα του ελληνισμού και τη δόξα της Ορθοδόξου Αγίας Εκκλησίας μας.

Η μικρή μισοερειπωμένη Αθήνα της εποχής εκείνης άγιασε και αυτή τα χώματά της, ποτίζοντάς τα με το μάρτυρικό αίμα των κάτωθι Αγίων:

​​

• Αγίου Μιχαήλ Χωνιάτη,
• Αγίου Εφραίμ,
• Αγίας Φιλοθέης,​
• Αγίων 179 μαρτύρων της Ιεράς Μονής Ταώ Πεντέλης
• Αγίου Μιχαήλ Πακνανά,
• Αγίου Αντωνίου Νεομάρτυρος.

​

Άγιοι Αθήνας