​ΝΕΩΤΕΡΗ ΕΠΟΧΗ

​Από την εποχή του Όθωνα και πέρα εισέβαλε αδιάκριτα ο δυτικός διαφωτισμός στην Ελλάδα. Θαμπωμένος από τα φώτα της Δύσης ο μέχρι πρότινος περιφρονημένος και εξαθλιωμένος ραγιάς θέλησε να μετατραπεί ευθύς αμέσως σε Ευρωπαίος, αρνούμενος πλήρως το ένδοξο Ρωμέικο παρελθόν του. Προσπάθησε να προσλάβει την Δυτική κουλτούρα ατόφια και ανεπεξέργαστη με αποτέλεσμα έκτοτε ο Νεοέλληνας να υποφέρει από ένα ψυχικός διχασμό βαθιά στην ύπαρξή του, ανάμεσα σε αυτό που είναι εμποτισμένο το κύτταρό του και αυτό που θέλει να εμφανίσει.
Χρειάστηκαν να περάσουν αρκετές δεκαετίες για να αρχίσει να διαφαίνεται κάποια ανάκαμψη στα εκκλησιαστικά πράγματα από τη “Βαβυλώνια” αυτή δυτική αιχμαλωσία. Την περίοδο αυτή μάλιστα η παρουσία της τοπικής Εκκλησίας των Αθηνών είναι ιδιαίτερα σημαντική μέσα στον Ορθόδοξο ελληνικό χώρο προσφέροντας πλήθος Αγιασμένων μορφών και τέσσερις Αγίους την τελευταία εκατονταετία. Πρόκειται για τους Αγίους:

• Άγιο Νεκτάριο,

• Άγιο Νικόλαο Πλανά,

• Άγιο Νικηφόρο τον λεπρό,

​

• Άγιο Πορφύριο τον διορατικό.

​Άγιοι Αθήνας